Mısralarımda Gezelim

Bir gül yaprağının hassaslığı var üzerinde, Koparmaya kıyamadığım İçime içime derin nefeste, Çekmeye doyamadığım İçime çekip bırakmam gül kokunu Ki hiç yaşamamışken bu hissi Kendimde seni yalnız yaşadığım (Ooooh) Şiirlerimde benimsin, Mısralarımda gezelim Bak! Kavuşulabilensin burada Kalbinin karasını sildim Benim oldun sonunda, İmkansızım değilsin Seni saklamıştım buralarda, Tabi sen fark etmedin Aşikar bir sırdın kağıtta, Keşke görebilseydin (Ahh) İyiki görmedin ama Bu kalp reddediş tekerrüründen bıktı çünkü Şükretmeli miyim, üzülmeli miyim? İkilemim oldun benim İlk defa tattığım duyguların kâşifisin Aklım izin vermiyor kalbime, Senin hayalini kurmasını Çünkü etti çok defa tecrübe İstemiyor umudun yine beni kırmasını (Ohhh nooo) Tekrar tekrar uğrama rüyalarıma artık! İstemiyorum seni görmek (Ah) İstiyorum seni görmek Ah ne kadar zor göremeden sevmek Sevmiyorum belki de seni Benimkisi anlamsızlığın derin ve karanlık kuyularında bir ışık aramak Ya da sevdiğim tek bir şey var; O da bu kalbin duygularını mütemadiyen kandırmak (Mısralarımda gezeliiiiiim, gezelim, gezelim, gezelim, gezelim) (Gezeliiiiiiiim)