ሞኝ ነው ተላላ

ሞኜ ተላላ በአራት እግሩ ሲሔድ ሲቆም በሁለቱ፣ ሲያጌጥ ሲለባብስ የሰው ልጅ ኩራቱ። ይኖር ይመስለዋል ዓለም እንዲህ ጣፍጣ መድከም መንገዳገድ እርጅና ሳይመጣ:: ወዙ ሲያብለጨለጭ ፈገግታው ሲያበራ፣ "ሰው እኔ ነኝ እኮ ማን አለ ጠንካራ" ብሎ ሲደነፋ ቆሞ ሲንጠራራ። ፍፁም አያስብም ሰዓቱ ሲቆጥር፣ ነገ ዛሬ ሆኖ ወደ ትናንት ሲዞር፡፡ ቀድሞ አይሰማውም ደቂቃው ማለፉ፣ ቀኑ መሽቶ ነግቶ ሲለፈልፍ ወፉ:: ዛሬ እኮ ዛሬ ነው ነገም ቢሆን እሱ "ተመልከት ጡንቻዬን ዝለል ብረር ሲለኝ" ነገ ሃያ ዘጠኝ በዓመቱም ሠላሳ፤ "አበድክ ጤናም የለህ ገና ነኝ ጎልማሳ" ሠላሳውም አልፎ አርባ ዓመት ሲሆነው፣ ቁጭ በል ተጫወት ይቅርብ ሩጫው:: ''ማሞ መስታዎቱን እስቲ ወዲህ ስጠኝ" "ከሽበቴ በቀር አሁንም ወጣት ነኝ" አምሳም ሥድሳም አልፎ ዘጠና ቢሞላ፣ ሞኝ ነው የሰው ልጅ ማሙዬ ተላላ፡፡ ዕድሜ እያሳቀቀው እርጅና ቤት ገብቶ፣ ዞር ብሎ ሲያስተውል ያንን ዳገት ወጥቶ መርበትበት መደንገጥ ያኔ ነው ሐዘኑ "ይገርማል ይደንቃል እንዴት ሔደ ቀኑ፤'' ሁሉም አዲስ ነገር አይቶ የማያውቀው፣ ከቶ ምን ልብስ ነው ሳያውቅ ያጠለቀው፤ ወሀ ውስጥ ቆይቶ በሳት የተቆላ፣ ቆዳው ተጨማዶ ሲመስል ባቄላ፤ ጅማቱ ሲታሰር እግሩ መሔድ ሲተው፣ እጁ ሲንቀጠቀጥ መጨበጥ ሲያቅተው፤ ዓይኑ እየደከመ ጆሮው ሲያወላውል፣ አንሱኝ ብድግ አርጉኝ ያዙኝ እቀፉኝ ሲል፤ ከእድሜው ላይ አንድ ቀን ሁለት መቀነሱ ። ይህ እርጅና አይደለም ዛሬ ጤናማ ነኝ"