Ronsel

(verse 1) No ronsel das palabras, a literatura florece, tece fíos de historias, segredos que enriquece. (Verse 2) A cultura medieval, Con xoglares e cantigas, Mendiño e moitos outros, sabedoría esparexen . (Chorus) Dende os tempos antigos, nas noites estreladas, os bardos cantaron versos, Das súas almas apaixonadas. (Verse 3) Precursores e luz, Tra-lo tempo do esquecemento, Pintos, Faraldo, Añón, arte e movemento. (Verse 4) Cheghado o Rexurdimento, Curros, Rosalía, Pondal, Románticos e realistas A verdade manifestaban, Con novos azos ao seu lado, A humanidade retrataban. (Chorus) Dende os tempos antigos, nas noites estreladas, os bardos cantaron versos, Das súas almas apaixonadas. (Bridge) E hoxe, no século XXI, A literatura permanece. Blogs, redes sociais En novos medios resplandece. O tempo non a detén. Segue a súa danza. A literatura e a cultura, Unha eterna esperanza. (Chorus) Dende os tempos antigos, nas noites estreladas, os bardos cantaron versos, Das súas almas apaixonadas. (Bridge) E hoxe, no século vinteún, A literatura permanece. Blogs, redes sociais En novos medios resplandece. O tempo non a detén. Segue a súa danza. A literatura e a cultura, Unha eterna esperanza. (Chorus) Dende os tempos antigos, nas noites estreladas, os bardos cantaron versos, Das súas almas apaixonadas. (Chorus) Nas noites estreladas (Short instrumental) (Chorus) Bardos de almas apaixonadas. (Chorus) Dende os tempos antigos, nas noites estreladas, os bardos cantaron versos, Das súas almas apaixonadas. (Chorus) Dende os tempos antigos, nas noites estreladas, os bardos cantaron versos, Das súas almas apaixonadas.