İnsanmı sanırsan?! M.Ə.Sabir

Fəhlə, özünü sən də bir insanmı sanırsan?! Fələ, özünü sən də bir insanmı sanırsan?! Pulsuz kişi, insanlığı asanmı sanırsan?! İnsan olanın cahu cəlalı gərək olsun, İnsan olanın dövləti, malı gərək olsun, Hümmət demirəm, evləri ali gərək olsun; Alçaq, ufacıq daxmanı samanmı sanırsan?! Axmaq kişi, insanlığı asanmı sanırsan?! Hər məclisi-alidə soxulma tez arayə, Sən dur ayaq üstə, demə bir söz ümarəyə, Caiz deyil insanca danışmaq füqarəyə, Dövlətlilərə kəndini yeksanmı sanırsan?! Axmaq kişi, insanlığı asanmı sanırsan?! Fəqir ilə ğina əhlinə kim verdi müsəvat? Mənadə də, surətdə də var bunda münafat, Öz fəzlinin pulsuz edəməz kimsənə isbat, Bu mümtənəi qabili-imkanmı sanırsan?! Axmaq kişi, insanlığı asanmı sanırsan?! Get vur çəkicin, işlə işin, çıxma zeyindən, Məqsud müsavat isə ayrılma ceynindən, Bir nisbətin ərbabi-ğinayə nə şeyindən? Bir abbası gün muzdunu milyanmı sanırsan?! Axmaq kişi, insanlığı asanmı sanırsan?! Dövlətliyik, əlbəttə, şərafət də bizimdir, Əmlak bizimdirsə, əyalət də bizimdir, Divan bizim, ərbabi-hökumət də bizimdir, Ölkə dərəbəylik deyə xan-xanmı sanırsan?! Axmaq kişi, insanlığı asanmı sanırsan?! Asudə dolanmaq ikən dövlətimizdən, Azğınlıq edirsiz də hələ nemətimizdən, Boylə çıxacaqsızmı bizim minnətimizdən?! Ehsanımızın şükrünü küfranmı sanırsan?! Axmaq kişi, insanlığı asanmı sanırsan?! Heç bir utanırsan?! Ya bir usanırsan?! Əlminnətü-lillah, Odlara yanırsan!