Pustynia (almost full)

Kiedy życie W mroku nocy, w cieniu burzy, Stoi człowiek, bliski kresu swej podróży. W jego duszy, ostatnia iskra, Jeszcze tli się, lecz zgaśnięcia bliska. (Refren) Kiedy mrok ogarnia duszę, gdy pochłania Cię w odmęty, Chwyć Horusa Oko w dłoń, ten amulet dla nas święty. Gry przyszłość pustynią, gdy duch Twój przeklęty, Wiesz że odrodzisz się z popiołów, jak Feniks zaklęty. Każdy podmuch wiatru w puszczy, Bliski zgasić ogarek duszy. I poddać się rozważasz ospale, W kolejnym życiu będzie wspaniale. (Refren) Kiedy mrok ogarnia duszę, gdy pochłania Cię w odmęty, Chwyć Horusa Oko w dłoń, ten amulet dla nas święty. Gry przyszłość pustynią, gdy duch Twój przeklęty, Wiesz że odrodzisz się z popiołów, jak Feniks zaklęty. Gdy nawet koniec nie jest ucieczką, Bo powstaniesz z prochów, jak sto razy wcześniej. Jedyny właściwy kierunek to naprzód, Gdzie gwiazdy wołają, gdzie strony do zapisania jeszcze. (Refren) Kiedy mrok ogarnia duszę, gdy pochłania Cię w odmęty, Chwyć Horusa Oko w dłoń, ten amulet dla nas święty. Gry przyszłość pustynią, gdy duch Twój przeklęty, Wiesz że odrodzisz się z popiołów, jak Feniks zaklęty. Gdy nawet koniec nie jest ucieczką, Bo powstaniesz z prochów, jak sto razy wcześniej. Jedyny właściwy kierunek to naprzód, Gdzie gwiazdy wołają, gdzie strony do zapisania jeszcze. (Refren) Kiedy mrok ogarnia duszę, gdy pochłania Cię w odmęty, Chwyć Horusa Oko w dłoń, ten amulet dla nas święty. Gry przyszłość pustynią, gdy duch Twój przeklęty, Wiesz że odrodzisz się z popiołów, jak Feniks zaklęty.