Gebiet 26 Geeschteg Qualitéiten

Hien ass Gott. O Du gudden Här, dee mir gär hunn! Dës Frënn sinn euphoresch mam Wäin vum Bond a si Wanderer an der Wildnis vun Denger Léift. Hir Häerzer sinn opgeziert vun de Flame vun der Trennung vun Dir a si verlaangeren äifreg no der Offenbarung vun Denger Pracht. Aus Dengem verbuergene Kinnekräich, dem Räich vum Onsiichtbaren, offenbar hinnen déi stralend Herrlechkeet vun Denger Gnod a looss de Glanz vun Denger Guttheet op si schéngen. Schéck hinnen zu all Moment en neie Seejen, an erweis hinnen e weidere Gefalen. O gëttlech Vorseeung! Mir si schwaach an Du bass de Stäerksten. Mir si wéi butzeg Seejomessen an Du bass de Kinnek vum Räich vun der Herrlechkeet. Gewär eis Deng Gnod a schenk eis Deng Guttheet esou dass mir eng Flam ufänken an hire Glanz verbreeden. Dass mir Stäerkt weisen an en Déngscht leeschte kënnen. Gëff, dass mir dëser donkeler Äerd Erliichtung an dëser vergänglecher Welt aus Stëbs Geeschtegkeet bréngen. Looss eis net, och nëmmen ee Moment, raschten oder eis mat vergängleche Saache vun dësem Liewe besuddelen. Befäeg eis, e Banquee vun der Féierung virzebereeden, mat eisem Liewensblutt d’Verse vun der Léift néierzeschreiwen, Angscht a Gefor hanner eis ze loossen, esou ze gi wéi Beem, déi Friichten droen. A mënschlech Vollkommenheeten an dëser vergänglecher Welt zum Virschäi kommen ze loossen. Du bass wierklech den Allbaarmhäerzejen, de Matleedvollsten, den Ëmmerverzeienden, den Nosiichtejen. ʻAbdu'l-Bahá A mënschlech Vollkommenheeten an dëser vergänglecher Welt zum Virschäi kommen ze loossen. Du bass wierklech den Allbaarmhäerzejen, de Matleedvollsten, den Ëmmerverzeienden, den Nosiichtejen. ʻAbdu'l-Bahá