Το τραγουδί για την αρχαια ελλαδα

(Verse 1) Στα βάθη των αιώνων, μια ιστορία ζει, Αρχαία Ελλάδα, θρύλος λαμπρός και παντοτινός. Από την Κρήτη ώς τον Πόντο, ώς τη μακρινή Σικελία, Πόλεις-κράτη άνθισαν, με σοφία και αρετή. (Chorus) Ω, Ελλάδα, ω, πατρίδα, λίκνο του πολιτισμού, Γέννησες θεούς και ήρωες, γέννησες το νου. Δίδαξες τέχνες και γράμματα, έδωσες φως παντού, Κληρονομιά αιώνια, που λάμπει στοργικά. (Verse 2) Στους Ολυμπιακούς αγώνες, νιάτα σμίγουν στο πεδίο, Σώμα και πνεύμα υμνούν, νικώντας κάθε εμπόδιο. Παρθενώνας και Δελφοί, μνημεία αγέρωχα, Στέκουν αγέρωχα, μάρτυρες περήφανα. (Chorus) Ω, Ελλάδα, ω, πατρίδα, λίκνο του πολιτισμού, Γέννησες θεούς και ήρωες, γέννησες το νου. Δίδαξες τέχνες και γράμματα, έδωσες φως παντού, Κληρονομιά αιώνια, που λάμπει στοργικά. (Bridge) Σοφοί, ποιητές, φιλόσοφοι, άφησαν το στίγμα τους, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Ομήρος, φώτισαν τον κόσμο. Δημοκρατία και ελευθερία, ιδανικά παντοτινά, Στα χείλη των Ελλήνων, ανθίζουν αιώνια. (Chorus) Ω, Ελλάδα, ω, πατρίδα, λίκνο του πολιτισμού, Γέννησες θεούς και ήρωες, γέννησες το νου. Δίδαξες τέχνες και γράμματα, έδωσες φως παντού, Κληρονομιά αιώνια, που λάμπει στοργικά. (Outro) Αρχαία Ελλάδα, πνεύμα αθάνατο, Στις καρδιές μας ζεις, φωτεινό και αγέρωχο. (Στίχος 1) Στα βάθη των αιώνων, μια ιστορία ζει, Αρχαία Ελλάδα, θρύλος λαμπρός και παντοτινός. Από την Κρήτη ώς τον Πόντο, ώς τη μακρινή Σικελία, Πόλεις-κράτη άνθισαν, με σοφία και αρετή. (Χορωδία) Ω, Ελλάδα, ω, πατρίδα, λίκνο του πολιτισμού, Γέννησες θεούς και ήρωες, γέννησες το νου. Δίδαξες τέχνες και γράμματα, έδωσε φως παντού, Κληρονομιά αιώνια, που λάμπει στοργικά. (Στίχος 2) Στους Ολυμπιακούς αγώνες, νιάτα σμίγουν στο πεδίο, Σώμα και πνεύμα υμνούν, νικώντας κάθε εμπόδιο. Παρθενώνας και Δελφοί, μνημεία αγέρωχα, Στέκουν άγέρωχα, μάρτυρες περήφανα. (Χορωδία) Ω, Ελλάδα, ω, πατρίδα, λίκνο του πολιτισμού, Γέννησες θεούς και ήρωες, γέννησες το νου. Δίδαξες τέχνες και γράμματα, έδωσε φως παντού, Κληρονομιά αιώνια, που λάμπει στοργικά. (Γέφυρα) Σοφοί, ποιητές, φιλόσοφοι, άφησαν το στίγμα τους, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Ομήρος, φώτισαν τον κόσμο. Δημοκρατία και ελευθερία, ιδανικά παντοτινά, Στα χείλη των Ελλήνων, ανθίζουν αιώνια. (Χορωδία) Ω, Ελλάδα, ω, πατρίδα, λίκνο του πολιτισμού, Γέννησες θεούς και ήρωες, γέννησες το νου. Δίδαξες τέχνες και γράμματα, έδωσε φως παντού, Κληρονομιά αιώνια, που λάμπει στοργικά. (Outro) Αρχαία Ελλάδα, πνεύμα αθάνατο, Στις καρδιές μας ζεις, φωτεινό και αγέρωχο.