kare taş

ellerimi,ceplerimi yokluyorum, kim beni sahiplenir bakıyoum evlere taşları sayıyorum ,taşları yürüyorum yokuşundaki her kare taşa bir kız ismi taktım, ve hepsine birden aşıktım aklıma yedi tepeli şehir düşüyor, çok eski bir anıyı çekip çıkarır gibi ilerliyor adımlarım bir çizgi çeltiğine yetişmesin diye ölümün rengi gölgemize yokuşun hala orhan veli rengi, seyirlik deliliğim gülhane parkım şehirler birdenbire değişiyor tek sokak taşları hep aynı yokuşundaki her kare taşa, bir kız ismi taktım ve hepsine birden âşıktım. siğilleri patlamış bir ülkenin, bir karyolanın mikroplu ağzında ya da;içine büründüğüm kahve palto bir delinin sokağı adım adım yokuşundaki her kare taşa bir kız ismi taktım, ve hepsine birden aşıktım . kurulduğumuz sözler dizeler saati gelince durmadan çalıyoruz. bir üşüme kapatıyor bedenimi, taşları sıkıyorum ısıtmak için içimi şimdi bir deliliğin sokağı adım adım yokuşundaki her kare taşa bir kız ismi taktım, ve hepsine birden aşıktım. ve hepsine birden aşıktım. ve hepsine birden aşıktım.