Ágætir Robson (Nobre Robson)

(Refrão) Ágætir Robson, ríki og vitur, Þjónaði vel í mannkynsheiminum. Hann stígur til Valhalla, vegið af vitneskju, Fær þakkir frá Óðni, með heiðri og kunnátta. (1ª Estrofe) Í fjarlægum dögunum, á Norðurlandi, Risinn á einn veg heim til miðgarðar. Með vit og reynslu, byrjar hann ferð sína, Gengur sem maður, endar sem guð. (Refrão) Ágætir Robson, ríki og vitur, Þjónaði vel í mannkynsheiminum. Hann stígur til Valhalla, vegið af vitneskju, Fær þakkir frá Óðni, með heiðri og kunnátta. (2ª Estrofe) Í bardaga og orrustum, sverðið hans skín, Með þekkingu og styrk, sigurinn er viss. Hann reis yfir vináttu og seigir í blóði, Frumvarp til skáldsagna, sagan um hann. (Refrão) Ágætir Robson, ríki og vitur, Þjónaði vel í mannkynsheiminum. Hann stígur til Valhalla, vegið af vitneskju, Fær þakkir frá Óðni, með heiðri og kunnátta. (3ª Estrofe) Með æru og stolti, hann stígur á ægishjálmur, Hljómaði þar, í Óðins hofi. Með hamingju og fagnaði, þeir taka á móti, Robson, nú guð, í Valhalla ríki. (Refrão) Ágætir Robson, ríki og vitur, Þjónaði vel í mannkynsheiminum. Hann stígur til Valhalla, vegið af vitneskju, Fær þakkir frá Óðni, með heiðri og kunnátta. (Outro) Í skáldskap og sagna, hans saga endurrað, Robson, guð á Norðurlandi, aldrei gleymdu (4ª Estrofe) Í Valhalla hálfum, þar eftir lifnaði, Robson á hásæti, með dýrð og blæti. Með skál og söng, þeir heiðra hann, Sem maðurinn sem konungur, sem guðinn sem hann. (Refrão) Ágætir Robson, ríki og vitur, Þjónaði vel í mannkynsheiminum. Hann stígur til Valhalla, vegið af vitneskju, Fær þakkir frá Óðni, með heiðri og kunnátta. (Outro) Í ríki guðanna, með stjörnum ofan, Robson ferðast enn, í ævintýra land. Með sár þekkingar, og hjarta af gulli, Ágætir Robson, í Valhalla, fullkominni. (Refrão) Ágætir Robson, ríki og vitur, Þjónaði vel í mannkynsheiminum. Hann stígur til Valhalla, vegið af vitneskju, Fær þakkir frá Óðni, með heiðri og kunnátta.