เหงา

(Verse 1) ในห้องเงียบๆ มืดมิด ไร้ผู้คน เหลือเพียงเงา สะท้อนบนผนัง ความเหงาเข้าปกคลุม หัวใจสั่นระริก โหยหาใครสักคน มาอยู่เคียงข้าง (Chorus) คนขี้เหงา ใจมันอ้างว้าง เหมือนนกไร้รัง บินโบยบินไป อยากมีใครสักคน มาเข้าใจ โอบกอดและปลอบโยน ยามทุกข์ใจ (Verse 2) มองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นผู้คนมากมาย ต่างมีคู่เคียงข้าง หัวเราะร่าเริง ใจฉันยิ่งเหงา น้ำตาไหลริน อยากมีใครสักคน มาเติมเต็มความว่างเปล่า (Chorus) คนขี้เหงา ใจมันอ้างว้าง เหมือนนกไร้รัง บินโบยบินไป อยากมีใครสักคน มาเข้าใจ โอบกอดและปลอบโยน ยามทุกข์ใจ (Bridge) รู้ดีว่า สักวันหนึ่ง ความเหงาคงจะจางหาย แต่ตอนนี้ ใจฉันยังต้องการใครสักคน (Chorus) คนขี้เหงา ใจมันอ้างว้าง เหมือนนกไร้รัง บินโบยบินไป อยากมีใครสักคน มาเข้าใจ โอบกอดและปลอบโยน ยามทุกข์ใจ (Outro) ถึงแม้จะเหงา แต่ฉันยังหวัง ว่าสักวันหนึ่ง ความฝันจะเป็นจริง จะมีใครสักคน มาเติมเต็มหัวใจ ให้ฉันไม่เหงาอีกต่อไป