İlkbahar - Halil Cibran

Gel sevdiceğim, Küçük tepelerin üstünde yürüyelim Karları eritmek için, Tepelerle vadilerde gezinsin diye Hayatı uyandıralım uykusundan. Gel en uzak kırlarda Bahar'ın ayak izlerini sürelim; Gel, en yükseklere çıkalım, Kırların yeşilleri giyinmesini seyredelim. İşte kış gecesinin topladığı örtüyü Baharın fecri yaymış! Şeftali, elma ağaçları onu giyinmişler de Kadir gecesindeki gelinler gibi çıkmışlar ortaya. Asmalar uyanıyor; Filizleri kucaklaşan sevgililer gibi sarılmış. Irmaklar akıyor, Kayadan kayaya sıçrıyor şenlik şarkıları söyleyerek. Çiçekler fışkırıyor doğanın kabından, Deniz dalgalarının tepesindeki köpükler gibi. Gel sevdiceğim, Yağmurun son gözyaşlarını içelim nergiz kaplarından, Ruhlarımızı kuşların neşeli şarkılarıyla dolduralım. Meltemin nefesini soluyalım ve menekşelerin saklandığı şu kayada oturalım, Aşk'ın öpüşlerini alıp verelim. Yağmurun son gözyaşlarını içelim nergiz kaplarından, Ruhlarımızı kuşların neşeli şarkılarıyla dolduralım. Meltemin nefesini soluyalım ve menekşelerin saklandığı şu kayada oturalım, Aşk'ın öpüşlerini alıp verelim.