Ο Βασίλης που Βαριέται

acoustic ballad

July 1st, 2024suno

Lyrics

Στο γραφείο κάθε μέρα, βαρεμάρα φέρνει αέρα. Πάνω απ' το χαρτί του σκύβει, κι ο χρόνος αργά κυλάει, σβήνει. Το ρολόι κοιτάει, μα δεν πάει, η μέρα αυτή ποτέ δεν τελειώνει. Ο καφές του κρύος, του χαλάει, κι η σκέψη του στην άκρη λιώνει. Τα χαρτιά ατελείωτα σωριάζει, κι ο νους του στα ταξίδια φεύγει. Στα όνειρα μακριά πλαντάζει, κι η ψυχή του γλυκά γυρεύει. Ο υπολογιστής του να 'ταν θάλασσα, να έπλεε μακριά, στο πέλαγος. Η καρέκλα του να 'ταν βάρκα, και το γραφείο, λιμάνι παράδεισος. Μα η μέρα πάλι απλά περνάει, κι ο Βασίλης βαριέται ακόμα. Το ίδιο έργο επαναλαμβάνει, μια ζωή σαν σκιά, σαν χρώμα. Κλείνει τα μάτια, να φύγει θέλει, μα η πραγματικότητα τον δένει. Σε μια δουλειά που πια δεν βλέπει, το νόημα που είχε, τώρα φεύγει. Ονειρεύεται αλλαγή, περιπέτεια, μα κάθε μέρα ίδια, δεν αντέχει. Η καρδιά του σε μια νέα κατεύθυνση, τον σπρώχνει, μια φωνή που λέει: "τρέχει!" Μα κάθε βήμα, δισταγμός φέρνει, και η βαρεμάρα τον κρατάει εκεί. Μέχρι που μια μέρα, τόλμη φέρνει, κι ο Βασίλης πετάει μακριά, ελεύθερη η ψυχή.

Ο Βασίλης που Βαριέται

Lyrics

Recommended