Seniz Kalan Dünya

Kıta: Geceler uzun, sessizlikte kaybolmuşum, Gözlerim dolu, hatıralarla yüklü bir boşluk. Sen gittin, anılar kaldı avuçlarımda, Bir aşk masalıydı, şimdi bir rüya. Nakarat: Sensiz kalan dünya, anlamını yitirdi, Kalbim acıyla doldu, gözyaşlarım hiç dinmedi. Her köşe başında, senin izlerini ararım, Yalnız kaldım, bu şarkıyı sana yazarım. Kıta: Sabahlar anlamsız, güneş doğmaz artık, Her şey soğuk, her şey solgun ve karanlık. Bir zamanlar güldüğüm yerler şimdi yaslı, Sensiz geçen günler, hepsi anlamsız. Nakarat: Sensiz kalan dünya, anlamını yitirdi, Kalbim acıyla doldu, gözyaşlarım hiç dinmedi. Her köşe başında, senin izlerini ararım, Yalnız kaldım, bu şarkıyı sana yazarım. Köprü: Belki bir gün döner misin diye beklerim, Bir umut ışığı ararım karanlıkta. Ama sensiz, her şey eksik ve yarım, Bu aşkın acısıyla yaşarım. Nakarat: Sensiz kalan dünya, anlamını yitirdi, Kalbim acıyla doldu, gözyaşlarım hiç dinmedi. Her köşe başında, senin izlerini ararım, Yalnız kaldım, bu şarkıyı sana yazarım. Çıkış: Bu şarkı sana, bir veda değil belki, Kalbim hep seninle, unutma beni. Sensiz kalan dünya, hep eksik olacak, Ama aşkımız, sonsuza dek yaşanacak.