ஒருதலை முத்தம் காதலோ

கருமேகம் வாடகையிட மழைத்துளிகளை வாங்கியவள் நீ கருதேகம் சிலிர்த்து போக மயில்தோகை ஆடை அணிந்தவள் நீ மயில்கள் நாட்டியம் ஆட வானிலை வானவில் இட மழைத்துளிகளை தறாமல் மறுத்து ஆண்மயில்களை கவர்ந்தது ஏனடி பட்டாம்பூச்சிகளை சின்ன சின்ன சிறகுகளால் செதுக்கியவள் நீயோ வெண்ணிலவை தென்றலாக்கி ஆதவனை விழிகளாக்கி மேகங்களை இமைகளாக்கி பிரமனின் படைப்பையே மிஞ்சுமவள் நீயடி அன்று ஏழ் கோல்களை சிறையடித்த இராவணனும் பாவம்யுற்று காளவனம் சென்றான் இன்று அக்கோல்களை வைத்தே உனை விதிமுறையற்று படைத்தவன் பிரமனோ அல்ல உனை வர்ணிப்பதன் மோகமோ யாருக்கு தெரியும்...? அவ்வளவு ஆனந்ததுடன் ரசிக்கும் இம் மழைத்துளிகள் தான் இவளை முத்துகள் போல் முத்தமிட்டு காதலை தெரிவிக்கிறது என அறியாமல் இவளும் காதல் புரிகிறாள் இம் முதல் மழையை நான் பெறா வரத்தை பெற்றதே காதலாய் ஆணின் காதல் பெண்மையை அறியா இடமோ கருவறை பெண்மையின் காதல் அறியா இடமோ ஆணின் கல்லறை அடியே இந்திர லோகத்தின் சுந்தரியே என் காதலியோ பெளர்ணமி...!!!! காமம் அற்ற காதல் புரிகிறாள் அவள் பாதம் பிடிக்கும் நான் இங்கு அவளிடம் பெரிதாய் என்ன கேட்டு விட போகிறேன் கணவன் பதவியை தவிற........!