Kayboldum

Karanlık sokaklarda, eski bir şehirde, Hayatın pislikleri arasında kaybolmuş bir ruh, Her adımda yankılanan eski bir melodi, Bir zamanlar yaşanmış anıların kırık dökük yankısı. Gözlerimden süzülen yaşlar, gri taşlara düşer, Her damla, zamanın kirli ellerinde sıkışan bir hatıra, Bir zamanlar parlayan umutlar, şimdi toprak altında, Sonsuz bir boşlukta, yitirilen bir geleceğin yankısı. Her köşe başı, bir zamanlar mutlulukla dolu, Şimdi yalnızlık ve sessizliğin krallığı, Sahip olduğum her şey, bir zamanlar değerli, Şimdi çürümüş, yıkılmış, unutulmuş bir geçmişin parçası. Karanlık gökyüzü altında bir yıldız ararım, Ama gökyüzü, yıldızsız ve donmuş, Kalbim bir labirent, kaybolmuş bir yolcu, Her köşe başında eski bir anı, her adımda bir yara. Sokak lambalarının soluk ışığında, Gecenin karanlığında kaybolmuş bir umut, Bir zamanlar sıcak olan bu şehir, Şimdi soğuk, gri ve acı verici bir hatıra. Yalnızlık, eski duvarların arasındaki en sadık dost, Sessizlik, hayatın karanlıkta bıraktığı tek ses, Bir zamanlar sevgiyle dolu olan her şey, Şimdi unutulmuş, kirli sokaklarda boğulmuş. Eski binaların çatlak duvarları, Bir zamanlar ev sahipliği yapmış, Şimdi ise kırık dökük, hüzün dolu, Bir geçmişin izlerini taşıyan gri gölgeler. Her adımda bir hatıra, her nefeste bir yara, Zamanın kirli ellerinde kaybolmuş, Bir umut ışığı ararım, ama bulamam, Kirli sokaklarda kaybolmuş bir ruh olarak kalırım. Karanlıkta bir iz bırakmaktan başka, Beni hatırlayan bir ses bile yok, Bir zamanlar parlayan umutlar, Şimdi sadece kirli anılar ve bozuk hayaller. Geceleri sokaklarda yalnız dolaşırım, Bir zamanlar hayat dolu olan bu yerlerde, Şimdi sadece sessizlik ve boşluk var, Kalbimde kırık dökük, unutulmuş bir sevda. Kirli sokaklarda, eski bir şehirde, Bir yürek var, kaybolmuş ve bozuk, Her köşe başında eski bir hatıra, Her adımda bir yara, her nefeste acı. Hayatın pislikleri içinde kaybolmuş, Bir zamanlar değerli olan her şey, şimdi unutulmuş, Karanlıkta kaybolmuş bir hayal, Kirli sokaklarda yankılanan bir geçmişin parçası.