Ruinae Carthaginis

[Instrumental] Versus I (Verse 1): Sub solis ardor, urbs olim florens, Carthago magna, mare dominans. Nunc stant silentia, portae fractae, Moenia lapsa, gloria praeterita. Chorus (Chorus): Heu! Carthago delenda est, Cinis et pulvis, memoria sola manet. Flammae caeli, terra marique, Urbs perdita, lacrimis salinis mersa. Versus II (Verse 2): Elephanti belli, in campis strepitant, Sed Roma venit, ferro et igni. Pugnae cruentae, clamores virorum, Sanguine mixto, arena rubescit. Chorus (Chorus): Heu! Carthago delenda est, Cinis et pulvis, memoria sola manet. Flammae caeli, terra marique, Urbs perdita, lacrimis salinis mersa. Versus III (Verse 3): Dido regina, spectat ex astris, Fili sui amissi, fata lamentans. Cives fugiunt, perditae spei, In cinere urbis, nova semita quaeritur. Coda (Coda): Silent nunc agri, ubi Carthago stetit, Ventus historias susurrat praeteritas. Manent ruinae, testes temporum, Carthago in corde, nunquam moritur. Versus II (Verse 2): Elephanti belli, in campis strepitant, Sed Roma venit, ferro et igni. Pugnae cruentae, clamores virorum, Sanguine mixto, arena rubescit. Chorus (Chorus): Heu! Carthago delenda est, Cinis et pulvis, memoria sola manet. Flammae caeli, terra marique, Urbs perdita, lacrimis salinis mersa. Versus III (Verse 3): Dido regina, spectat ex astris, Fili sui amissi, fata lamentans. Cives fugiunt, perditae spei, In cinere urbis, nova semita quaeritur. Coda (Coda): Silent nunc agri, ubi Carthago stetit, Ventus historias susurrat praeteritas. Manent ruinae, testes temporum, Carthago in corde, nunquam moritur. Versus III (Verse 3): Dido regina, spectat ex astris, Fili sui amissi, fata lamentans. Cives fugiunt, perditae spei, In cinere urbis, nova semita quaeritur. Silent nunc agri, ubi Carthago stetit, Ventus historias susurrat praeteritas. Manent ruinae, testes temporum, Carthago in corde, nunquam moritur