Napad na pociąg

[Epic instrumental intro] [Verse] Na Dzikim Zachodzie, gdzie sępy latają grasował Komwboy wszyscy go znają. Przez prerię mknął, żywy lub martwy poszukiwany Na koniu jak błyskawica napad na pociąg miał zaplanowany Z wagonów kule niczym grad biły. Konduktorzy i pasażerowie przerażeni byli. On dynamit w ręku, na koniu jak wiatr pędzi, Strzela rewolwerem nikogo nie oszczędzi. opór rozgromił, wskoczył na ostatni wagon w składzie, I jak małpa z wagonu na wagon skacze w tej ogładzie, Strażników pokonał zwinnością, szybki jak wiatr był do lokomotywy dotarł, gdzie węgiel się tlił, Maszynista z przerażenia w biegu wyskoczył. Komwboy z uśmiechem złowieszczym w głąb przedziału wskoczył, Wszedł do przedziału, z twarzą zamaskowaną. "Pieniądze albo życie!" bestialsko wrzasnął, Pasażerowie zbledli, serce każdemu wali. złoto i biżuterię z portfeli powyciągali. Komwboy jak sroka świecidełka zbierał, A worek mu na plecach rósł aż się rozpierał. Lecz nagle szeryf z odziałem wyłonił się z cienia, "Ręce do góry! Albo będziemy strzelać!" Komwboy spojrzał na szeryfa i mrugnął chytrze okiem. "Spokojnie, panowie," powiedział "to żart" z uśmiechem szerokim, Pozwólcie odejść mi to nikomu nic się nie stanie Lecz szeryf tylko czekał na podobne zdanie Ludzie szeryfa broń mu wytrącili, lassem ciasno go owili Złodziej w kajdanach, a morał z tego że Prawo i porządek zawsze obronią się. [Epic instrumental outro] [Fade out] [End]