Zwevend kasteel

Hoog boven de wolken, voorbij de blauwe zee, Staat een kasteel in de lucht, magisch en sereen. Binnen de muren, stil en heel alleen, Ligt een prinses te dromen, in een sluimerend spleen. Refrein: O, dappere ridder, met moed zo groot en sterk, Rijd naar het kasteel, door de hemelrijkse perk. Breek de betovering, met een kus zo teer, Wees de held van het verhaal, breng liefde weer. Vers 2: Het kasteel straalt in het maanlicht, een zilveren glans, De prinses in diepe slaap, wachtend op haar kans. Een vloek van eeuwenoud, houdt haar ziel gevangen, Alleen ware liefde kan haar hart weer doen verlangen. Refrein: O, dappere ridder, met moed zo groot en sterk, Rijd naar het kasteel, door de hemelrijkse perk. Breek de betovering, met een kus zo teer, Wees de held van het verhaal, breng liefde weer. Brug: Door donder en bliksem, door storm en regen, De ridder strijdt dapper, met het lot in eigen wegen. Zijn hart vol hoop, zijn ziel vol trouw, Niets houdt hem tegen, hij blijft de prinses trouw. Refrein: O, dappere ridder, met moed zo groot en sterk, Rijd naar het kasteel, door de hemelrijkse perk. Breek de betovering, met een kus zo teer, Wees de held van het verhaal, breng liefde weer. Outro: En als de zon weer opkomt, hoog boven de zee, Ontwaakt de prinses, in een wereld vol fee. Hand in hand met de ridder, sterk en klaar, Leven ze nog lang en gelukkig, samen en waar.