De Hoeder van de Nacht

Daar staat die stoel, voor hem alleen bestemd Waar mijn grote broer David rustig overzicht behoudt Hij ziet de trollen, maar verwelkomt iedere geest Zijn lach is warm, zijn gebaar is altijd een feest Luistert aandachtig, zonder een enkel oordeel klaar Want hij weet, oordeel niet, iedereen is evenwaar Mijn grote broer David zit daar op zijn troon Hij luistert naar de verhalen, maar oordeelt nooit gewoon Een hart zo groot, kijkt verder dan wat men ziet In zijn stoel voor de trollen, hij veroordeelt je niet Als een wijze man die rustig observeert Hij weet dat elk oordeel de waarheid verkeert En daar lacht hij, met ogen zo zacht Spreekt wijze woorden, fluistert in de nacht Met open armen, in het schemerlicht Biedt hij een thuis aan elk verdwaald gezicht David de hoeder, met zijn hart op de tong Geen oordeel te vinden, waar zijn lied wordt gezongen